بسیاری از مهمانان ما به محض شنیدن قیمت اقامت در گیله بوم، ابتدا آنرا با قیمت هتل در گیلان مقایسه کرده‌اند و در رزرو مردد شده‌اند، اما آن تعدادی که افتخار میزبانی را به ما دادند در روزهای حضورشان در گیله بوم به موارد زیر اشاره کردند:
- اکثر مردمی که در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند نیاز به فضایی آرام و ساکت، دور از شلوغی شهر دارند که بتوانند در سفر، با اطمینان با بقیه مسافرها ارتباط برقرار کنند، دور میز شام از تجربیاتشون صحبت کنند و با هم گپ بزنند، متاسفانه تشریفاتی که در هتل حاکم است این اجازه را به مسافرها نمی‌دهد، اما میزبان گیله بوم فضایی مهیا کرده تا این گپ و گفت ها شکل بگیرد و این ارتباطات به نحو دوستانه‌ای برقرار شود.
- تجربه سبک زندگی در محیط بکر روستا و خانه افرادی که متعلق به مردمان یک سرزمین هست، تجربه ای است که در هیچ هتلی نمی‌توان حس کرد و بدست آورد.
- در گیله بوم، به مهمانی خانه‌ای می‌روی که میزبانش را برای اولین بار می‌بینی و آشنایی قبلی نداری، ولی به محض اینکه می‌رسی با چای گیلانی و شیرینی محلی پذیرایی می‌شوی، طوری حال و احوال می‌کند انگار که فامیل نزدیکش هستی، در طول اقامتت خیلی صمیمانه با تو گپ می‌زند. خانه‌شان تلویزیون ندارد، در عوض با بازی‌های فکری مثل شطرنج، دومینو، و … سرگرمت می‌کند، تا دیروقت بیدار است و مجلس شعرخوانی (خیام خوانی، حافظ خوانی، و شاهنامه خوانی) برپا می‌کند: فضای شب نشینی‌ای که این روزها به فراموشی سپرده شده و یادآور روزهای خوش گذشته است.
- صبح‌ها توی هتل تا چه ساعتی میشه خوابید؟ محدودیت ساعت صبحانه اجازه نمیده تا ظهر توی رختخواب غلت بزنی و بعدش بیایی بگی: هنوز صبحانه هست؟ و بعد از اینکه صبحانه رو میل کردی، بگی: از این مرباها برای فروش هم دارین؟
- اکثر مهمانها برای ورود به آشپزخانه گیله بوم اجازه می‌گیرند، اما واقعیت این است که ورود به آشپزخانه خصوصا وقتی که غذا در حال طبخ است برای مهمانها آزاد است! تا از نزدیک روش پخت غذای محلی و غیررستورانی را ببینند، حتی کتابچه‌ای در گیله‌بوم وجود دارد که در مورد نحوه پخت غذاها توضیح می‌دهد. بسیاری از مهمانها برای اینکه بتوانند خورشت‌های گیلانی را در منزل خود بپزند، سبزی محلی آماده از گیله‌بوم تهیه می‌کنند.
- غذایی که نوش جان میکنی از مواد اولیه تازه و محصولات محلی تهیه شده مثلا روغن بازاری (صنعتی) در آن بکار نرفته است، این غذا توسط آشپزهای گزیده روستا و تولید کنندگان خانگی پخت می شود.
- غذا به گونه ای سرو می شود که موجب اسراف و دور ریز مواد غذایی نشود. غذا به میزان سفارش مهمان ها و به روز پخته می شود. غذای کهنه ای برای سرو وجود ندارد.
- در پاییز و زمستان میوه سالم (پرتقال، نارنگی، نارنج) میل میکنی، میوه‌ای که بدون استفاده از کود و سم شیمیایی رشد کرده است، و در تابستان انگور و انجیر.
- با آب باران دوش می گیری!
- یاد می‌گیری که زباله کمتری تولید کنی، زباله ها رو تفکیک کنی. گیله بوم در این چند سالی که فعالیت کرده، تمام زباله های خشک و تر را بازیافت کرده و هیچ زباله‌ای از این اقامتگاه بیرون نرفته است!
- پیش از حرکت به گیله بوم، توصیه هایی در خصوص نیاوردن برخی از بسته بندی ها، بطری ها، و در کل اون چیزهایی که تبدیل به زباله خشک میشه دریافت میکنی تا با ما در مدیریت زباله های خشک و مصرف دوباره چیزها Reuse، همگام شوی.
- با مفهوم آب خاکستری و آب سیاه آشنا می‌شوی. گیله‌بوم آب خاکستری را پالایش می‌کند.
- مایع شوینده ظروف و لباسها از نوع اکو biodegradable هستند.
- حتی اگر یک هفته هم در گیله بوم اقامت داشته باشی، می تونی با کمک میزبان و کروکی جاذبه‌های گردشگری، فرهنگی، و کارگاههای صنایع دستی، به گشت و گذار بپردازی.
- امکان آشنایی با استادکاران هنری، فرهنگی، زیست محیطی، کشاورزی، دامداری، و باغبانی فراهم است.
- با فرهنگ قوم گیل و گالش، اسطوره‌ها، افسانه‌ها و واقعیت‌ها آشنا می‌شوی.
- در گیله بوم امکان مشارکت در حفظ و گسترش فضای سبز فراهم است.
- کتابچه‌های معرفی زندگی گیاهی و جانوری روستای قاسم آباد، جنبه دیگری از سفر را نمایان می‌کند.
- هنگام خداحافظی، درختچه و نهال هدیه می‌گیری تا در محل زندگی خود بکاری و در کاهش آلودگی هوا سهیم شوی.
- بدرقه کردن و آب پشت سر مسافر ریختن، “فرهنگ زیبای ما ایرانی‌ها”؛ برای تمام مهمانان گیله بوم اجرا می‌شود.
- گیله بوم برای تبدیل روستای قاسم آباد، به روستای پاک سرمایه گذاری می‌کند.
- گیله بوم مقید و موظف به کاهش آلودگی هوا از طریق اجرای مزرعه ترسیب کربن است.
- در گیله بوم برای توسعه پایدار، اجرای استاندارهای LEED و جذب اکوتراولرها سرمایه گذاری می‌شود.
- گیله بوم مقید به حفظ ارزش‌های فرهنگی و هنری محلی نظیر تیرماسینزه، گولی گولی چارشنبه، آواز و لباس قاسم آبادی، عروسک سازی، چادرشب بافی، نمدمالی و سفالگری است و در اجرا و کیفیت این عناصر سرمایه گذاری می‌کند.
مسلما فراهم کردن چنین امکاناتی نیاز به برنامه‌ریزی، صرف انرژی و زمان دارد. این است که گیله‌بوم را از هتل متمایز می‌کند.
