یک درخت راش بالغ سالانه به طور میانگین ۲۴۰۰ دانه تولید می‌کند.
حدود ۳۹% دانه‌ها خوراک اشکول ها و حشرات می شود.
حدود ۵۷% خوراک خوکها و پرندگان می شود.
و حدود ۳% پوک هستند.
تنها یک درصد امکان رویش دوباره دارند که آنهم در بیشتر موارد خوراک دامها می شوند.
دام در بسیاری از کشورها نقش مستقیم در کسب و کار مردم دارد و در مناطق جنگلی و تاحدودی غیر جنگلی، دامها خطر هولناکی برای از بین رفتن زیستگاه های دیگر جانوران، نابودی جنگل ها، مراتع و خاک و سرانجام سبب افزایش دمای زمین و تغییر اقلیم می شوند.
حضور دو و نیم میلیون راس دام (گاو و گوسفند) در سه استان شمالی کشورمان سبب می شود سالانه یک میلیارد درخت در معده آنها هضم شود. به این ترتیب و با کمک عوامل مخرب دیگر طبق پیش بینی ها تا کمتر از سی سال دیگر اثری از جنگلها نخواهد بود.
تغییر و بهبود عادت غذایی ما یکی از مواردی است که می تواند غیرمستقیم روند نابودی جنگل ها را کاهش دهد.
در سطح خانواده و دوستان چه عوامل دیگری برای کاهش روند تخریب می شناسید؟
