وقتی در دوران سربازی در برابر سربازان به گونه احمد سیلی زدند و از او پرسیدند که تو برای که می‌خوانی؟ احمد روی برگرداند و رو به سربازان گفت: برای شما می‌خوانم و خواند:
آی لیلی، جان لیلی، می جان جانان لیلی؛ و همه سربازان با او، هم صدا شدند.
می گفت تنها آرزویم خوشبختی مردم جهان، به ویژه ایرانی ها است. هجدهم بهمن ماه 1296 در بندرانزلی به دنیا آمد. وقتی دانشجویان گیلك از گویش خود خجالت می‌كشیدند و ترانه‌های گیلكی را در مقابل انواع فارسی و فرنگی، خجالت‌آور می‌پنداشتند امّا عاشورپور برعكس آنها عاشق خواندن شعرهای گیلکی بود. دانشجویان غیرگیلك از این آهنگ‌ها بسیار استقبال كردند و كم‌كم تشویقها باعث شد دانشجویان گیلانی به موسیقی و اشعار گویش مادری خود ببالند. از آن پس نزد عاشورپور می‌آمدند و از شعر و آهنگ‌هایی می‌گفتند كه از پدران و مادران خود شنیده بودند. او نیز ملودی‌های گیلكی را جمع‌آوری می‌كرد و براساس بعضی از آنها قطعات تازه‌ای می‌آفرید.
سال 1322 به تشویق همكلاسی‌ها به رادیو رفت و اوّلین آهنگ گیلكی‌زبانِ رادیوی ایران را خواند. روح‌الله خالقی قطعات را برای اجرا تنظیم نهایی می‌نمود. با تلاشهای عاشورپور و جادوی رادیو، ایرانیانی كه هیچ‌گاه نوای گیلكی را نشنیده بودند و امكانی برای سفر به گیلان یا مصاحبت با یك گیلانی برایشان وجود نداشت، با گویش و موسیقی گیلكی آشنا شدند.
معروفیت عاشورپور باعث شد بعدها افرادی مثل جفرودی، مسعودی، پوررضا و شمس، خوانندگی گیلكی را دنبال كنند. تا مدّتها مردم گیلان خاطره‌ای جمعی از استاد نوگرای موسیقی خود نداشتند تا اینكه به همّت چند جوان گیلانی، در مهرماه 82 كنسرتی در حوزه هنری تهران برگزار شد. استاد قدیمی پس از حدود نیم قرن دوباره در سرزمین خویش به زیبایی آواز خواند. پیرمرد سرحال و سرزنده و شاداب بود.
منبع: وبسایت دانشنامه ویکی پدیا/وبسایت karkan.ir
