گیله بوم حدود پنجاه سال پیش زمینی بوده است پر از درختان ازگیل. بعد این درختان قطع شده اند. به جایش درختان پرتقال و نارنگی کاشته شدند. با پیگیری شخصی به نام ابوالقاسمی این خانه در دو مرحله ساخته شده است. بنای اصلی سی سال پیش ساخته شد و بعد از ده سال قسمت آشپزخانه بزرگتر شد.
از آن درختان ازگیل دو درخت بیشتر نمانده است؛ یکی بیرون خانه که جوانتر است و دیگری در کنج حیاط خانه که بیش از 50 سال سن دارد. این درخت کهن ترین درخت گیله بوم است.
سه تنه اصلی دارد که از این سه دو تنه خشک شده است. این درخت را هرس کردیم. خیلی امیدوار بودیم تنه سوم زنده باشد.
امروز که میوه های پرتقال را از زیر درختان برمی داشتم و در سبد می چیدم ناگهان دیدم درخت ازگیل شکوفه داده است. خوشحال شدم. هیجان داشت. گفتم باید این درخت صد ساله و پانصد ساله شود. این دو درخت را خوب نگهداری می کنیم تا هر سال نمادی از نقش گذشته این خاک را به میهمانان نشان دهیم.
