مهم است روستا، روستا بماند. روستاها به مرور زمان ارزشمندتر از شهرها خواهند شد. دلیل آنرا می‌دانید؛ به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
هوای پاک تری دارند. ترافیک بسیار کمتر است و لذا صرفه جویی خوبی در وقت و هزینه می‌شود. آب پاکیزه تری دارند. چشم انداز بکرتری وجود دارد و بنابراین چشم نوازتر است و فراخی و وسعت طبیعت بهتر دیده می‌شود. خودروی کمتری وجود دارد و موتورهای کمتری. از موارد استثنا که بگذریم اینها چند نمونه از مزیت‌های زندگی در روستا است که به سلامت بدن و روان کمک فراوانی می‌کند.
بسا روستاها در کشورهای اروپایی همچون هلند و نروژ و آلمان هستند که تردد خودرو با سوخت فسیلی در آنها ممنوع است. از شعاع چند کیلومتری به داخل روستا باید دوچرخه سواری کنید یا پیاده روی کنید و محصول خود را با گاری جابجا کنید. همه اینها برای آنست که روستا، روستا باقی بماند. محیطی مناسب برای زندگی باشد. قوانینی وجود دارد که نمی گذارند بیشتر از دو طبقه خانه ساخته شود. همچنین تاکید فراوانی بر استفاده از معماری و دانش ساخت و ساز محلی است که با مصالح و مواد موجود در منطقه، این خانه‌ها ساخته شود.
امیدوارم قاسم آباد، همچنان روستای پاکیزه و با معماری محلی باقی بماند. بسا گردشگران به اینجا می‌آیند تا معماری خانه‌های قدیمی را ببینند. تا در جاده های شنی قدم بزنند. تا چشمشان به خودرو و موتور نیفتد و در عوض دام و جنگل و شالیزار و مردمی با پوشش محلی و البته موسیقی قاسم آبادی ببینند. مهم است نمد مالی پابرجا بماند و جوانهایی این پیشه را دنبال کنند. مهم است نمای خانه ها با معماری چوب کج و کاهگل آراسته شود. قاسم آباد می‌تواند روستای مدرن با ساختاری بومی باقی بماند و الگوی روستاهای سراسر ایران شود. نمی‌تواند؟
