حتما تاکنون هنگامی که کولرهای گازی کار می کنند باد گرم آنرا از پشت دستگاه احساس کرده اید. اگرنه، یکبار امتحان کنید. به راحتی متوجه می شویم برای آنکه اتاقی را خنک کنیم، گرمای زیادی تولید می کنیم؛ ده ها برابر حجم یک اتاق.
حتما گاهی دیده اید که آب در رادیاتور خودرویی به جوش آمده است و راننده، کاپوت خودرو را بالا کشیده و درونش آب سرد ریخته. وقتی دریچه رادیاتور را باز می کنیم، بخارات و ذرات آب جوش، چون آتشفشانی سر ریز می شوند و بیرون می جهند.
و حتما میدانید زمین گرمتر شده است و این گرما، تولیدات کشاورزی را آسیب پذیرتر کرده است و آب را کمیاب.
میلیونها خودرو هر ساله میلیونها لیتر بنزین می سوزانند. خودروها به گونه ای طراحی می شوند که این آتش هولناک و مسموم را در موتور خود محبوس کنند و بی رنگ، از طریق اگزوز، بیرون دهند. پیامشان ساده است: اگر راحتی می خواهید دیگران را ناراحت کنید!
ما این آتش هولناک را نمی بینیم اما تصور کنید در ترافیک مانده اید. هزاران محفظه یا اتاقک، که خودروی راحت شما نیز یکی از آنها است در حال دود کردن و آتش افروزی اند. تجسم کنید هزاران حلقه آتش را در بزرگراه ها و خیابانها، به شکل خطوطی موازی در تمام دنیا، هر روز و شب. ما آدمها به یک لاستیک آتش گرفته در کنار خیابان حساسیم اما میلیونها آتشکده مسموم را نمی بینیم. در این شرایط فرزندان خود را به دنیا می آوریم.
و حالا میان اینهمه آتش و دود، نفس هایمان تنگ، بیمارستانهایمان پر و سیگارهایمان برلب.
میلیونها کولر اسپیلت به ما میگویند خودخواهیم و با خود، نامهربانیم. میلیونها ساختمان به ما می گویند آشیانه ای برای درختان و جانوران نگذاشته ایم و اینها را بی خانمان کرده ایم.
در مسیرهای پیاده روی با میهمانان، آنها را تشویق میکنیم تا با وسایل عمومی سفر کنند.
برای میهمانانی که با وسایل حمل و نقل عمومی به گیله بوم می آیند تعرفه اقامت را کاهش داده ایم.
