یکسال گذشت. سفر بود که ما را بدینجا رساند و هم سفر است که آوای پرطنین این مرز و بوم را خواهد گسترد. سفر درونش نوسازی است و پیراستگی. می فهماند برای گردش و حرکت بهتر باید سبکبار باشی. خزان کنی تا دوباره شکوفا شوی.
در سفری یکساله، گیله بوم از همسفران و میهمانان یاد گرفت چگونه گردشگری را بهبود بخشد. بسا تغییراتی که شکل گرفت بر مبنای پیشنهاد میهمانان بود. با حضور میهمانان شاد شدیم و با خنده آنها خندیدیم.
درست چند شب قبل آتش افروختیم. حلقه زدیم در جمع میهمانان و همسایگانی که با یاد سالی نو، به دنبال سرزندگی ها بودند. فهمیدیم باید تغییر کنیم.
گذشته رسم بر این بود که کاهگل دیوار، کف اتاق و سقف را ترمیم می کردند و برای نوروز، آماده می کردند. سعی کردیم بوی کاهگل را در گیله بوم زنده کنیم. بوی کاهگل را می گویم که چقدر دوست داشتنی است.
خاک بهترین چیز است. هر چه از آن فاصله می گیریم باز به آن بر می گردیم. هیچ مصالحی چون خاک، ویژگی نوزایی و بازیافت صد درصدی ندارد.
رسوب زدایی فلسفه زیبای نوروز است. حالا چه رسوب زدایی از خاطرات ناخوب باشد چه اسباب و لوازمی که کهنه شده است.
در سال جدید آرزوی سفرهایی زیباتر برای میهمانان و مسافران داریم. سفر خواهد آموزاند که باید سفر کرد و آموخت
سال نو را به تمام میهمانان و مسافران عزیز، شادباش می گوییم
