در آلمان، هر فصلی مانگو در بازار می یابید. بسیاری میوه ها از نیوزلند وارد می شود. کشوری است که سیب زمینی را انبوه تولید می کند و باز از جایی مثل مصر، سیب زمینی وارد می کند. آووکادو میوه ای است که اکنون در سبد خرید هر خانه ای هست و از کشور پرو وارد می شود. همین سبب شده است کشاورزان پرو، آبهای زیر زمینی و شهری را نیز برای تولید این میوه مصرف کنند.
مردم آلمان گاه برایشان مهم نیست میوه از کجا آمده است و برچسب آنرا نمی نگرند. شاید هر نوع میوه ای را در هر فصلی می خواهند. باید به آنها گفت که تامین همه چیز در همه وقت آسیب های جدی به کشورهای صادر کننده میوه وارد می کند. تغییر اقلیم را دامن می زند. بنگرید چقدر سوخت می سوزد، چقدر آلودگی در آسمان می پراکند برای جابجایی میوه با هواپیما.
اینها را شاید همه ما می دانیم یا در ذهن و ناخودآگاهمان می انباریم اما گاه که از زبان مهمانی، به ویژه از کشور پیشتاز آلمان می شنویم گویی تازه هوشیار می شویم که میل و خواست ما تا چه اندازه کشوری چون پرو یا مصر را به خشکی کشانده است. نمونه بارز آن، پرورش انبوه پسته و خشکی آرام و پنهان کرمان است.
