ادوارد براون، خاورشناس و ایران شناس معروف می نویسد: نابود کردن یک موجود، خواه یک فرد یا ملت، زیانی به جهان است؛ شر محض و گناهی بزرگ است.
ملتهای یونان و روم قدیم، توجه مردم دنیا را به خود جلب کردند و مورد مهر و علاقه آنها واقع شدند؛ چرا؟ چون این دو ملت آثار صنعتی و ادبی بزرگی از خود به یادگار گذاشتند و فرهنگ و تمدن بشر را مدیون زحمات خود ساختند. لذا دو ملت ایتالیا و یونان جدید هم مورد توجه مردم شدند و در نتیجه به این دو کشور، در زمان معاصر فواید سیاسی بزرگی رسید.
معتقدم ایران نیز در ردیف همان دو ملت قرار دارد، چرا که از اقوام ایرانی هم فواید ادبی و صنعتی فراوانی به فرهنگ و تمدن بشر رسیده است. پس محو شدن دولت ایران از جرگه دولتهای آزاد جهان نه تنها خسارتی به مردم و کشور ایران است بلکه زیان بزرگی است که به نژاد بشر می رسد.
همین است که استاد بزرگوار، محمد محمدی ملایری می نویسد: ما در راه شناختن و شناساندن خود چقدر کم پیش رفته ایم و کار ناکرده بسیار داریم. راهنمایان و سفیران فرهنگی کشورمان به خوبی از عهده اینکار برخواهند آمد.
منبع: فرهنگ ایرانی پیش از اسلام و آثار آن در تمدن اسلامی و ادبیات عربی، چاپ چهارم، 1374 انتشارات توس، ص 18 و 38