وقتی حیواناتی چون یوزپلنگ، گرگ و پرندگان شکاری را می کشیم یعنی خود کشی می کنیم! چگونه؟
در یک زنجیره غذایی وقتی راس هرم سالم است و جمعیت مناسبی دارد یعنی تمام زنجیره کیفیت زندگی مطلوبی دارد و چرخه حیات در تعادل است. پس نگهداری و امنیت آنها اولویت است.
وقتی پلنگی را کشتیم یعنی قوچ ها و گوزن ها، درختان و به تدریج زمین، مادر خود را می کشیم.
تنوع گونه های گیاهی و جانوری، رمز تعادل و حفظ زندگی است. وقتی جنگل فقط زیستگاه گاو و گوسفندان شد، و از آن بدتر، ساختمان سازی شد، به تدریج بیابان می شود.
نگاه کنیم گرگها چگونه زندگی بخش هستند.
