استاد نواییان، باستان شناس دوست داشتنی میگوید در گیلان و غرب مازندران به کسی که دامداری می کند گالش می گویند. ریشه واژه گالش نیز از این ایزد آمده است. (گاو + لش) به معنای نگهبان گاو. از سویی کلمه «ورزا» از ریشه «ورز» به معنای آماده کردن می آید؛ مانند ورزش یا ورز دادن، و با کلمه work (ورک) انگلیسی به معنای «کار کردن» و «کار» از یک ریشه زبانی است.
در میان گالش ها اسطوره هایی بسیار قوی وجود دارد به نام سیاه گالش. سیاه گالش، مردی است نامیرا، حامی گالشان خوب و پاک و دشمن گالشهای دروغگو. این اسطوره حامی زندگی دامدارای و گالش ها است.
